Draait de verhuurder op voor de schade van een politie-inval?
Het komt voor dat een verhuurder wordt geconfronteerd met een politie-inval naar aanleiding van een verdenking van strafbare feiten in de huurwoning. Dan gaat het veelal om het gebruik of verhandelen van drugs. Bij zo’n inval zal de politie de voordeur forceren. Na afloop blijft de verhuurder met de schade zitten. Wat kan de verhuurder dan doen? Vaak wordt vergeten dat in het aansprakelijkheidsrecht de hoofdregel geldt dat ieder zijn eigen schade draagt. Dit leidt uitzondering als er een duidelijke veroorzaker van schade is aan te wijzen. Dat is in de eerste plaats de Staat. De politie is de veroorzaker van de schade. De verhuurder kan de reparatiebon dus bij de overheid indienen. Dat is wel zo makkelijk want dat brengt voor de verhuurder geen extra kosten met zich mee. Veelal wordt dit dan door de Staat vergoed. Dat dit soms anders uitpakt, illustreert de uitspraak van 12 mei 2011 van de kantonrechter Dordrecht (rechtspraak.nl: LJN: BQ5181). De verhuurder sprak de Staat aan tot vergoeding van de schade. De kantonrechter oordeelde dat de Staat verantwoordelijk is voor de onevenredige nadelige gevolgen van een politie-inval. Zover dus niets aan de hand. De kantonrechter oordeelde echter ook dat wat betreft de hoogte van de schade deze voor 100 % voor rekening van verhuurder moest blijven wegens ‘eigen schuld’. Volgens de kantonrechter stond buiten kijf dat de verantwoordelijkheid van de schade voor 100 % bij de huurder lag. Het gedrag van de huurder moest worden toegerekend aan de verhuurder, aldus de kantonrechter. In dit geval draait de verhuurder dus op voor het schadelijke gedrag van de huurder. Op zijn beurt kan de verhuurder dit natuurlijk op de huurder verhalen maar dat brengt extra kosten voor zich mee. De vraag is of deze uitspraak deugt. Het schadelijk gedrag van de huurder op het ‘bordje’ van de verhuurder leggen, komt neer op een risicoaansprakelijkheid waarvoor de wet geen steun biedt. Voor ‘eigen schuld’ is naar mijn mening pas ruimte als blijkt dat de verhuurder signalen ter zake druggebruik of drugshandel heeft genegeerd en rechtsmaatregelen tegen deze dubieuze huurder achterwege heeft gelaten. Dan heeft de verhuurder daadwerkelijk ‘schuld’ aan het voortduren van een illegale situatie . Het laatste woord over deze problematiek is nog niet gezegd.
