Op 14 december 2010 heeft het Gerechtshof te Leeuwarden uitspraak gedaan in een alimentatiezaak waarbij de alimentatieplichtige man diverse schulden in mindering wilde brengen op zijn draagkracht, zodat hij minder kinderalimentatie hoefde te betalen. Partijen waren in 1995 van elkaar gescheiden.
De alimentatiegerechtigde vrouw had zich in deze zaak op het standpunt gesteld dat de schuldenlast buiten beschouwing moest worden gelaten en zij plaatste vraagtekens bij de besteding.
Het hof overwoog dat in beginsel alle schulden van invloed zijn op de draagkracht van de onderhoudsplichtige. Hieraan doet niet af dat een schuld is aangegaan na het verbreken van de samenwoning of echtscheiding dan wel is aangegaan om schulden die stammen uit de periode van samenwoning dan wel huwelijkse periode af te lossen. Bekeken zal echter moeten worden of het aangaan van deze schulden zo noodzakelijk was dat betaling daarvan prevaleert boven de verplichting tot betalen van alimentatie, aldus het Hof. Uit de stukken bleek dat de schuld bestond uit een negatief saldo op een flexibel krediet bij de bank.
Naar het oordeel van het hof was de noodzakelijkheid van de schuld ten opzichte van het onderhoudsgerechtigde kind in ieder geval niet aangetoond voor zover het ging om besteding van het krediet aan kosten van de bruiloft van de man, kosten om de huidige echtgenote van de man naar Nederland te halen, advocaatkosten, inrichting van het huis voor de kinderen en het opnieuw in contact brengen van de kinderen met hun grootouders in Turkije. Het hof achtte aannemelijk dat de kosten van het naar Nederland halen van de kinderen noodzakelijk waren, maar dat deel van de schuld had de man naar het oordeel van het hof al kunnen aflossen. Een en ander betekende dat de grief van de man aangaande zijn schuldenlast faalde en dat de door man opgevoerde schulden niet door het Hof werden meegenomen bij de berekening van zijn draagkracht.
mr. Laura Cassese, advocaat & NMI gecertificeerd mediator te Almelo
