De dagvaarding

Een procedure begint met een dagvaarding.

In een zogeheten dagvaarding formuleert de eiser bepaalde vorderingen tegen de gedaagde partij, bijvoorbeeld over de betaling van een bepaald bedrag dat niet op tijd is (terug)betaald. De eiser legt in de dagvaarding uit waarop hij dit baseert. Een dagvaarding moet dus goed gemotiveerd en onderbouwd worden met documenten waaruit alles duidelijk wordt.

Vervolgens brengt de deurwaarder de dagvaarding naar de gedaagde. Dit geldt dan als een oproep aan de gedaagde om op een bepaalde dag en tijdstip bij de rechtbank te verschijnen. Voor het voeren van een procedure brengt de rechtbank bij de eiser griffierecht, administratiegeld, in rekening. Soms ook bij de gedaagde. Alleen bij de kantonrechter hoef je als gedaagde geen griffierecht te betalen.

Laat de gedaagde verstek gaan, dus verschijnt hij niet, dan wijst de rechter de vorderingen van de eiser toe. Daarmee is de procedure klaar.

Meldt de gedaagde zich dan krijgt hij een termijn van 4 weken voor een schriftelijk antwoord. Na dat antwoord, roept de rechter partijen vaak op om op een echter zitting te komen. De rechter heeft misschien nog vragen aan de partijen over de gebeurtenissen. Ook onderzoekt de rechter of partijen bereid zijn een schikking te treffen.

Lukt dat niet dan zal de rechter op een termijn van 4 weken uitspraak doen. De rechter schrijft dan ‘in naam van de koning’ een zogeheten ‘vonnis’ dat naar partijen wordt gestuurd.

Het spreekt voor zich dat een eiser zijn vorderingen goed en overtuigend formuleert. Aan de andere kant zal een gedaagde een goed antwoord moeten opstellen. Een advocaat helpt bij het opstellen van een dagvaarding of het schrijven van een antwoord, op een overtuigende en juridisch goed onderbouwde wijze. Wil je een eis instellen? Of ontvang je een dagvaarding? Neem dan gerust contact met ons op.

Diederik Briedé